آزمایش ua چیست؟

ua مخفف Urine Analysis به معنی آنالیز ادرار می باشد. آزمایش ua از ساده ترین روش های آزمایشگاهی در طب بالینی می باشد. ادرار بر خلاف خون از نظر جمع آوری نمونه ساده تر بوده و آزمایش و آنالیز آن نیز آسان تر می باشد. برای تشخیص بیماری های کلیه و مجاری ادراری نتایج غیر طبیعی آزمایش ادرار می تواند بسیار موثر واقع شود. بسیاری از بیماری های قابل درمان کلیه که با ازمایش ادرار قابل تشخیص هستند اگر به حال خود رها شوند باعث نارسایی مزمن کلیه خواهند شد. مثلا مشاهده خون در ادرار می تواند از علائم اولیه نئوپلاسم کلیوی باشد که قابل درمان است.

آزمایش ua چیست

 

چرا آزمایش ua تجویز می شود؟

  • معمولا برای بررسی مشکلات و بیماری های دستگاه ادراری آزمایش ادرار تجویز می شود. آزمایش ادرار برای بررسی احتمال عفونت دستگاه ادراری کاربرد دارد. رنگ و بوی غیر طبیعی ادرار، دفع دردناک ادرار، درد در پهلوها، مشاهده خون در ادرار و تب از علائم احتمالی عفونت ادرار می باشند.
  • گاهی پزشک برای بررسی روند درمان بعضی از بیماری ها آزمایش ادرار تجویز می کند. بیماری هایی مثل سنگ کلیه، دیابت، عفونت های دستگاه ادراری، فشار خون بالا و بیماری های کلیوی و کبدی از بیماری هایی هستند که با آزمایش ادرار می توان روند درمان آن ها را بررسی کرد.
  • برای چکاب و معاینه فیزیکی منظم از افراد آزمایش ادرار گرفته می شود. پزشکان توصیه می کنند هر فرد سالی یک بار ازمایش ادرار و خون انجام دهد و از نظر وضعیت فیزیکی بدن بررسی شود.

 

در آزمایش ua چه مواردی بررسی می شود؟

همزمان با آزمایش ادرار معمولا آزمایش کشت ادرار و آزمایش حساسیت باکتری های رشد نموده به آنتی بیوتیک ها انجام می شود. در تست ادرار اجزای مختلف ادرار چک می شود و پزشک با بررسی آن ها علت علائم به وجود آمده در بیمار را تشخیص می دهد. ادرار حاوی مواد زائد بدن می باشد که توسط کلیه ها از خون گرفته شده و به ادرار وارد شده است. ادرار از آن چه که می خورید و آن چه که انجام می دهید و ورزش هایی که انجام می دهید و مقدار فعالیت کلیه های شما تاثیر می پذیرد. در ادرار می توان بیشتر از صد آیتم را مورد بررسی و آنالیز قرار داد اما به طور معمول موارد زیر در آزمایش ادرار مورد بررسی قرار می گیرد:

در آزمایش ua چه مواردی بررسی می شود

  • شکل ظاهری ادرار: ادرار طبیعی و سالم شفاف است اما بعضی از مشکلات مانند وجود باکتری ها، خون، اسپرم، کریستال، موکوس و … در ادرار باعث کاهش شفافیت ادرار شده و ان را تیره یا کدر می کند.

 

  • رنگ ادرار: رنگ ادرار و پر رنگ بودن یا کم رنگ بودن آن اطلاعاتی در مورد میزان آب موجود در ادرار به ما می دهد. رنگ ادرار وابسته به عوامل زیادی شامل رژیم غذایی، داروهایی که مصرف می شود و تعادل مایعات بدن می باشد. به طور مثال مصرف مکمل های حاوی ویتامین های گروه ب می تواند باعث روشن شدن رنگ زرد ادرار شود. مصرف میوه هایی مثل چغندر، ریواس و تمشک می تواند باعث قهوه ای قرمز شدن رنگ ادراشود. بعضی از داروها و وجود خون در ادرار نیز همین تاثیر را بر رنگ ادرار می گذارند.

 

  • بو: ادرار طبیعی بوی خاصی دارد که تند و غیر قابل تحمل نیست. بعضی از بیماری ها باعث قوی شدن بوی ادرار و تغییر آن می شوند. به طور مثال افرادی که دارای عفونت ادرار با باکتری coli هستند بوی ادرارشان بسیار بد و تند می باشد. بوی ادرار افراد دیابتی و افرادی که مدت زیادی گرسنگی کشیده اند به دلیل ترکیبات قندی وارد شده به ادرار بویی شیرین و میوه ای می باشد.

 

  • وزن مخصوص: آنالیز وزن مخصوص ادرار میزان مواد موجود در ادرار را بررسی می کند. همچنین با این آزمایش می توان عملکرد کلیه ها در متعادل کردن آب موجود در ادرار را بررسی کرد. وقتی شما مایعات زیاد بنوشید ادرار شما حاوی مقدار بیشتری آب می باشد در نتیجه وزن مخصوص آن پایین می آید. افرادی که کم آب و مایعات می نوشند در ادرار آن ها مقدار کمی آب وجود دارد که باعث غلظت و افزایش وزن مخصوص ادرار می شود.

 

  • پروتئین: یکی از مهم ترین مواردی که در آزمایش ادرار بررسی می شود وجود یا عدم وجود پروتئین در ادرار می باشد. در حالت عادی نباید در ادرار پروتئین وجود داشته باشد. از عواملی که باعث وجود پروتئین در ادرار می شوند می توان به بارداری، تب، ورزش های سنگین و بعضی بیماری های کلیوی اشاره کرد. پزشک با مشاهده پروتئین در ادرار احتمال ابتلا به این بیماری ها را بررسی خواهد کرد.

 

  • گلوکز: گلوکز یک نوع قند است که به طور معمول در ادرار وجود ندارد یا مقدار ان بسیار کم است. گلوگز در خون وجود دارد و زمانی که سطح گلوکز در خون بسیار بالا برود مقداری از گلوکز به ادرار ریخته می شود. به طور مثال در دیابت کنترل نشده و در افرادی که دچار آسیب های کلیوی شده اند گلوکز در ادرار قابل مشاهده می باشد.

 

  • کتون: کتون ماده ایست که هنگام شکسته شدن چربی به منظور تامین انرژی در بدن تولید می شود و به ادرار می ریزد. اگر مقدار کتون موجود در ادرار از حد طبیعی خود بیشتر باشد نشان دهنده دیابت کتواسیدوز می باشد. عدم تامین قند و کربوهیدرات کافی و مورد نیاز بدن ، استفراغ های شدید و گرسنگی طولانی مدت نیز می تواند باعث افزایش کتون در ادرار شود.

 

  • نیتریت: باکتری هایی که باعث ایجاد عفونت دستگاه ادراری می شوند آنزیمی تولید می کنند که قابلیت تبدیل نیترات به نیتریت را دارد. البته تمام عفونت های ادراری قابلیت تبدیل نیترات به نیتریت را ندارند و ممکن است فردی دچار عفونت ادراری باشد اما در ادرار او نیتراتی وجود نداشته باشد. به هر حال وجود نیتریت در ادرار می تواند نشان دهنده ابتلا به عفونت دستگاه ادراری باشد.

 

  • لکوسیت استراز: لکوسیت استراز آنزیمی است که در گلبول های سفید وجود دارد. به طور معمول در ادرار گلبول سفیدی وجود ندارد. وجود مقادیری لکوسیت استراز در ادرار نشان دهنده وجود گلبول سفید در ادرار می باشد. گلبول های سفید در ادرار می توانند نشان دهنده ابتلا به عفونت دستگاه ادراری باشند که باید مورد بررسی قرار گیرد.

آزمایش ادرار

 

نکاتی که قبل از انجام آزمایش ua باید رعایت شود

قبل از انجام ازمایش ua باید از انجام ورزش های شدید، فعالیت های شدید جسمانی و خوردن غذاهایی که باعث تغییر رنگ ادرار می شوند خودداری کرد. تمشک، چغندر و ریواس از خوراکی هایی هستند که مصرف آن ها باعث تغییر رنگ ادرار خواهد شد. بهتر است در دوران عادت ماهیانه تست ادرار انجام نشود. زیرا ممکن است ادرار با خون ترکیب شده و نتایج آزمایش ادرار غلط به دست بیاید. بعضی از داروها نیز می توانند موجب تغییر رنگ ادرار شوند. داروهایی مثل ویتامین B، فنازوپیریدین یا پریدیم، ریفامپین، فنی توئین یا دیلانتین و داروهای دیورتیک می توانند باعث تغییر در رنگ ادرار شوند. اگر یکی از این داروها را مصرف می کنید حتما قبل از انجام آزمایش ua پزشک خود را در جریان قرار دهید تا در صورت لزوم دستور قطع مصرف این داروها را بدهد.

آزمایش ua چگونه انجام می شود

 

آزمایش ua چگونه انجام می شود؟

آزمایش ادرار معمولی می تواند در مطب پزشک، در بیمارستان یا آزمایشگاه انجام شود. شما حتی می توانید ظرف استریل مخصوص جمع آوری ادرار را با خود به خانه ببرید و نمونه ادرار خود را در خانه آماده کنید و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه تحویل دهید. برای جمع آوری نمونه ادرار از نوزادان و کودکان معمولا از کیسه های پلاستیکی مخصوصی استفاده می شود که در قسمت باز شونده آن نواری مخصوص قرار دارد که کیسه را در اطراف اندام تناسلی کودک قرار می دهند و پس از اتمام ادرار کردن نوزاد کیسه را بر می دارند. اگر این کار امکان پذیر نباشد و نوزاد بسیار بیمار باشد ممکن است از طریق وارد کردن سوند به مجاری ادراری یا از طریق وارد کردن یک سوزن به شکم نوزاد از مثانه او ادرار جمع آوری شود.

 

جمع آوری ادرار چگونه انجام می شود؟

جمع آوری ادرار به سه صورت انجام می گیرد

1) جمع آوری میانه ادرار: معمولا در آزمایشگاه به شما می گویند که وسط ادرار خود را در ظرف نمونه گیری بریزید. این روش معمول ترین روش نمونه گیری ادرار می باشد و روش صحیح آن به صورت زیر است

  • ابتدا دست هایتان را بشویید و ضدعفونی کنید.
  • در ظرف مخصوص نمونه گیری را باز کنید و قسمت داخلی آن را برای جلوگیری از آلوده شدن به سمت بالا قرار دهید.
  • اطراف اندام تناسلی خود را تمیز کنید.
  • شروع به ادرار کردن در توالت کنید.
  • پس از اینکه چند ثانیه ادرار کردید ظرف نمونه گیری را بردارید و در حدود 60 میلی لیتر ادرار در آن بریزید. این ادرار، ادرار میانه نام دارد و باید بدون مکث و توقف در ظرف ریخته شود.
  • مراقب باشید که لبه ظرف نمونه گیری با اندام تناسلی شما برخورد نکند و همچنین دقت کنید که در نمونه ادرار شما دستمال توالت، مدفوع، خون قاعدگی و هر چیز زایدی وجود نداشته باشد.
  • مابقی ادرارتان را در توالت بریزید.
  • با احتیاط در ظرف نمونه گیری را خوب ببندید و به ازمایشگاه تحویل دهید. اگر نمونه ادرارتان را در خانه آماده کرده اید ظرف یک ساعت آن را به آزمایشگاه برسانید یا آن را هنگام رساندن به آزمایشگاه در یخچال قرار دهید.
حتما بخوانید  نوتروفیل neutrophils در آزمایش خون چیست بالا یا پایین بودنش نشانه چیست

 

2) روش نمونه گیری Double-voided : در این روش برای آزمایش ادرار نمونه ادراری که در لحظه تولید می شود مورد نیاز است. در این روش فرد ابتدا تمام ادرار خود را در توالت خالی می کند سپس دو الی سه لیوان آب می نوشد و بعد از چهل الی پنجاه دقیقه نمونه ادرار خود را به روشی که در بالا گفته شد جمع آوری می کند. اگر در خانه نمونه ادرار خود را آماده کرده است باید حداکثر تا چهل الی شصت دقیقه نمونه ادرار خود را به آزمایشگاه برساند یا آن را در یخچال نگه دارد.

 

3) جمع آوری بیست و چهار ساعته ادرار: در بعضی موارد پزشک آزمایش جمع آوری ادرار بیست و چهار ساعته تجویز می کند. نمونه گیری برای این آزمایش در خانه انجام می شود. معمولا زمان جمع آوری نمونه ادرار از صبح آغاز می شود. فرد پس از این که از خواب بیدار شد باید به دستشویی برود و اولین ادرار خود را در توالت بریزد. زمان اولین ادرار خود را یادداشت کند تا به عنوان زمان شروع دوره بیست و چهار ساعته محسوب شود. معمولا یک ظرف بزرگ چهار لیتری مخصوص به فرد داده می شود تا در طول بیست و چهار ساعت ادرار خود را در آن جمع کند. در طول این بیست و چهار ساعت فرد باید تمام ادرار خود را داخل ظرف جمع کند. این ظرف حاوی مقداری مواد نگهدارنده برای جلوگیری از فاسد شدن ادرار می باشد. در طول جمع آوری ادرار ظرف باید در یخچال نگهداری شود. ادرار باید ابتدا در یک ظرف کوچک و تمیز ریخته شود و پس از آن به ظرف بزرگتر منتقل شود. آخرین نمونه ادراری که به ظرف ریخته می شود باید قبل از اتمام دوره 24 ساعته باشد و پس از آن در ظرف باید محکم بسته شود و نمونه ادرار به آزمایشگاه تحویل داده شود. زمان جمع آوری آخرین نمونه ادرار نیز باید یادداشت شود. از افتادن دستمال توالت، مو،خون، مدفوع و … به داخل ظرف نمونه گیری باید جلوگیری شود.

تفسیر آزمایش ua

 

تفسیر آزمایش ua

آزمایش ادرار معمولا بر حسب فاکتورهای زیر آنالیز می شود. مقدار طبیعی و نرمال هر فاکتور از مقادیر رفرنس و مرجع می باشد اما ممکن است در آزمایشگاه های مختلف کمی متفاوت باشد. تفسیر آزمایش ادرار بر اساس موارد زیر صورت می گیرد.

 

1) رنگ ادرار (color)

  • نرمال: ادراری که رنگ نرمالی دارد کم رنگ و زرد روشن است.
  • غیر نرمال: مصرف بعضی از غذاها و داروها باعث تغییر رنگ ادرار می شود. بیماری های طولانی مدت کلیوی یا دیابت های کنترل نشده باعث بی رنگی ادرار می شوند. کم آبی بدن موجب می شود رنگ ادرار به زرد تیره تغییر پیدا کند. قرمز بودن ادرار نشان دهنده وجود خون در ادرار می باشد و باید فرد از نظر خونریزی دستگاه ادراری یا سنگ کلیه و مثانه مورد بررسی قرار گیرد.

 

2) شفافیت ادرار (clarity)

  • نرمال: ظاهر طبیعی ادرار باید شفاف و تمیز باشد.
  • غیر نرمال: گاهی به دلیل مشکلات و بیماری هایی که در بدن وجود دارد مقادیری گلبول سفید، خون، اسپرم، باکتری ها، مخمرها، کریستال ها، موکوس، عفونت انگلی و … وارد ادرار می شود که باعث کدر شدن و ابری بودن ظاهر ادرار می شود. یعنی شفاف نبودن ادرار نتیجه ورود موارد بالا به ادرار می باشد.

جواب آزمایش ادرار ua

 

3) بو (odor)

  • نرمال: بوی ادرار در حالت نرمال معمولی بوده و تند یا قوی نمی باشد.
  • غیر نرمال: مصرف بعضی از غذاها و داروها می تواند بوی ادرار را تغییر دهد. دیابت کنترل نشده باعث می شود ادرار بویی شیرین و میوه ای پیدا کند. زمانی که بدن از شکستن آمینو اسیدهای شخه دار ناتوان باشد ادرار بویی شبیه به شربت افرا پیدا خواهد کرد که نشان دهنده بیماری (msud) می باشد.

 

4) وزن مخصوص (Specific Gravity)

  • نرمال: وزن مخصوص نرمال 1.030_1.005 می باشد.
  • غیر نرمال: اگر وزن مخصوص ادرار از حد نرمال بیشتر باشد نشا دهنده غلیظ بودن ادرار می باشد که به علت های مختلفی ممکن است اتفاق افتاده باشد. کم آبی بدن، از دست دادن حجم زیادی از مایعات بدن بر اثر استفراغ یا اسهال و وجود مواد قندی یا پروتئین در ادرار از دلایل غلیظی ادرار می باشد. اگر وزن مخصوص ادرار کمتر از حد طبیعی باشد نشان دهنده رقیق بودن بیش از حد ادرار می باشد که به دلایل مختلفی مثل مصرف بیش از حد مایعات، استفاده از دیورتیک ها و بیماری های شدید کلیوی اتفاق می افتد.

 

5) PH

  • نرمال: مقدار نرمال پ هاش 10_4.6 می باشد.
  • غیر نرمال: مصرف بعضی از غذاها و داروها باعث تغییر در میزان PH ادرار می شود. مثلا مصرف مرکبات و آنتی اسیدها بر میزان PH ادرار تاثیر خواهد گذاشت. استفراغ شدید، بیماری های کلیوی، عفونت های دستگاه ادراری و آسم می تواند باعث افزایش PH ادرار شود. بیماری های شدید ریوی، دیابت کنترل نشده، مصرف بیش از حد آسپرین، اسهال شدید و کم آبی شدید بدن، گرسنگی، مصرف زیاد الکل و نوشیدن ضد یخ می تواند باعث اسیدی شدن ادرار و کاهش شدید PH ادرار شود.

 

6) پروتئین (perotein)

  • نرمال: ادرار در حالت طبیعی فاقد پروتئین می باشد و مقدار پروتئین ادرار نرمال منفی می باشد.
  • غیر نرمال: بعضی از بیماری ها مانند سرطان، عفونت، فشار خون بالا، دیابت، لوپوس ، نارسایی قلبی، لوسمی، مسمومیت با سرب یا جیوه و مسمومیت حاملگی باعث می شوند پروتئین به داخل ادرار ریخته شود. پزشک در صورت مشاهده پروتئین در ادرار فرد را از نظر ابتلا به موارد بالا بررسی خواهد کرد.

آزمایش ua ناشتا

 

7) گلوکز (Glucose)

  • نرمال: مقدار نرمال گلوکز در ادرار به نوع نمونه گبری بستگی دارد. نمونه هایی که به روش نمونه گیری از میانه ادرار گرفته می شوند باید فاقد گلوکز بوده و نتیجه تست گلوکز ان ها منفی باشد. در نمونه هایی که به صورت بیست و چهار ساعته جمع می شوند میزان نرمال گلوکز بین 1 تا 15 میلی گرم در دسی لیتر می باشد. ( 60 تا 830 میکرومول در لیتر)
  • غیر نرمال: وجود مقادیر غیر طبیعی گلوکز در ادرار می تواند نشان دهنده وجود مایعات درون وریدی در بدن باشد. دیابت کنترل نشده، آسیب مغزی، اسیب کبدی، مشکلات غدد فوق کلیه و بارداری از عواملی هستند که می توانند باعث ترشح گلوکز در ادرار شوند.

 

8) کتون ها  (Ketones)

  • نرمال: در حالت نرمال ادرار فاقد کتون می باشد.
  • غیر نرمال: وجود کتون ها در ادرار به دلایل مختلفی اتفاق می افتد. به طور مثال در ادرار فردی که به مدت 18 ساعت یا بیشتر از آن چیزی نخورده باشد کتون مشاهده خواهد شد. در ادرار بیمارانی که نمی توانند غذا بخورند یا دچار استفراغ های پی در پی هستند نیز کتون قابل مشاهده می باشد. معمولا در ادرار زنان باردار مقادیر کمی کتون مشاهده می شود. مشکلاتی مثل دیابت کنترل نشده، رژیم های غذایی کم کربوهیدرات، گرسنگی طولانی، اختلالات عصبی مثل بی اشتهایی عصبی و پر خوری عصبی، اعتیاد به الکل و مسمومیت با الکل نیز باعث ریزش گلوکز به ادرارمی شوند.

 

9) آنالیز میکروسکوپی (Microscopic Analysis)

  • نرمال: در آنالیز میکروسکوپی ادرار طبیعی باید فاقد گلبول های سفید و قرمز، کیست ها، باکتری ها و مخمرها، انگل و سلول های اپیتلیال باشد.

 

  • غیر نرمال: در ادرار غیر نرمال ممکن است مقادیری گلبول قرمز مشاهده شود. مشاهده گلبول های قرمز در ادرار می تواند نشان دهنده مشکلات کلیوی یا مشکلات مثانه، عفونت دستگاه ادراری، التهاب کلیوی، تومورهای کلیوی یا مثانه و لوپوس باشد. مشاهده گلبول های سفید در ادرار نیز می تواند به علت عفونت دستگاه ادراری، تومور مثانه، التهاب کلیه ها، التهاب واژن، التهاب زیر پوست آلت تناسلی و …باشد. وجود مقدار زیادی کریستال یا مشاهده نوع خاصی از کریستال در ادرار می تواند به علت سنگ کلیه، آسیب های کلیوی و اختلال در سوخت و ساز بدن اتفاق بیفتد. بعضی از عفونت های دستگاه ادراری و مصرف بعضی از داروها باعث افزایش کریستال های ادرار خواهد شد. در مواردی که فرد دچار عفونت های دستگاه ادراری باشد در ادرار او باکتری ها، انگل ها و مخمرها قابل مشاهده می باشد. اگر نمونه ادرار گرفته شده به اندازه کافی تمیز و خالص نباشد سلول هایی سنگ فرش شکل در آن مشاهده خواهد شد. و احتمالا پزشک از بیمار می خواهد آزمایش ادرار را تکرار کند.

آزمایش ua در بارداری

 

نتیجه گیری

با مطالعه متن بالا می توانید تا حدودی نتیجه آزمایش ادرار را بررسی و آنالیز کنید. اگر چه آنالیز آزمایش ادرار ساده می باشد اما برای بررسی مشکلات و بیماری های احتمالی لازم است که حتما نتیجه آزمایش ادرار شما توسط پزشک متخصص بررسی و انالیز شود.

 

منبع: nikstar.ir

مطالب پیشنهادی
نظرات

10 پاسخ

  1. به فرض که این ها همه صحیح باشه اما همیشه نتیجه اصلی رو پزشک باید تشخیص بده. یه مثال بزنم براتون در مورد یکی از دوستانم. ما فاکتورهای آزمایشش رو از اینترنت چک کردم و به این نتیجه رسیدیم که سنگ کلیه داره و نارسایی کلیه اما دکتر وقتی دیدش گفت فقط یه کم نیاز داره که رعایت غذایی داشته باشه و سنگ کلیه یا نارسایی کلیه ای در کار نیست. پس به نظر من دنبال تفسیر آزمایش با گشتن توی اینترنت نریم خیلی بهتره و اینجوری به اشتباه نمی افتیم و استرسی هم نداریم.

  2. سلام . ممنون بابت مطلب مفیدتون. میشه توضیح بدید وجود خون در ادرار به چه معناست؟

    1. سلام و درود دوست عزیز، ممکنه قرمز بودن ادرار ناشی از وجود خون باشه یا گلبول های قرمز. معمولا وجود خون در ادرار خیلی خطرناک نیست ( هر چند در بعضی از موارد نشانه مشکلات جدی کلیه س) گاهی سنگ های کلیه یا مثانه یا حتی آسیب های کلیوی ممکنه باعث وجود خون در ادرار شوند. به هر حال حتما باید به پزشک مراجعه کنید و مشکل شما توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد

  3. سلام میشه لطفا منو راهنمایی کنید پزشک برای پسرم آزمایش ادرار نوشت و چون تو ازمایشگاه نتونستم ازش نمونه ادرار بگیرم ظرف رو آوردم خونه، الان نمونه رو ازش گرفتم و گذاشتم داخل یخچال ولی تا چهار ساعت دیگه زودتر نمی تونم ببرم آزمایشگاه، شماره آزمایشگاه رو هم ندارم بپرسم میشه شما راهنماییم کنید که مشکلی نداره 4 ساعت تو یخچال باشه نمونه؟

    1. سلام و درود دوست عزیز فکر کنم متن رو با دقت نخوندید در متن هم نوشته شده که حداکثر زمانی که می تونید نمونه رو در خانه نگهدارید یک ساعته، نمونه ای که 4 ساعت بمونه اصلا قابل استناد نیست، می تونید نمونه رو خالی کنید و ظرف رو بشورید و بگذارید خوب خشک بشه و یک ساعت مونده به وقتی که می تونید برید آزمایشگاه از فرزندتون نمونه بگیرید

    1. در حالت معمول آزمایش ادرار نیازی به ناشتا بودن نداره مگر در مواردی که متصدی آزمایشگاه تاکید کنه به ناشتا بودن شما

  4. من دچار مشکل تکرر ادرار بودم، پزشک برام این آزمایش رو تجویز کرده، تو جوابش روبروی گلوکز زده مثبت یعنی داخل ادرار گلوکز دیده شده، خیلی نگرانم یعنی دیابت دارم؟

    1. سلام دوست عزیز، نگران باشید، تشخیص علت وجود گلوکز در ادرار شما فقط از عهده پزشک بر میاد و ما نمی تونیم به طور قطع در این مورد صحبت کنیم. از عوامل وجود گلوکز در ادرار دیابت و آسیب های کلیویه، ممکنه کلیه هاتون دچار مشکل شده باشن، به هر حال به پزشک مراجعه کنید و به تجویزش عمل کنید تا بیماری و مشکلتان درمان شود.

  5. مطلب خیلی کاملی بود مرسی . پزشک برای پسر هفت سالم ازمایش ادرار نوشته نمی دونم باید ناشتا باشه یا نه و به پزشکش هم دسترسی ندارم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

20 − 7 =

همچنین بخوانید
ایمپلنت cmi یک ایمپلنت کره ای است، که به علت مقرون به صرفه بودن و کیفیت مناسب، در سطح جهان محبوبیت زیادی دارد. در این مقاله به بررسی کامل ایمپلنت کره ای cmi به همراه تاریخچه و انواع آن می پردازیم.
پیشرفت‌های برجسته هوش مصنوعی در علم پزشکی مورد بررسی قرار می‌گیرد که شامل تشخیص بیماری‌ها، پیش‌بینی نتایج درمانی و بهبود مدیریت بیماران است. این تکنولوژی‌ها تأثیر بزرگی بر بهبود سلامت عمومی و کاهش هزینه‌های درمانی دارند.
تعویض دریچه قلب با دریچه مصنوعی یا بافتی به منظور بهبود عملکرد قلب استفاده می‌شود. این روش جراحی خطراتی از جمله عفونت‌ها، خونریزی و مشکلات قلبی را می‌تواند به همراه داشته باشد.